Maska na usta i nos jest maską z wyboru w dwóch głównych sytuacjach.
Po pierwsze, część pacjentów nie ma wyboru, ponieważ nie potrafi w nocy oddychać tylko torem nosowym. Przyczyną może być niedrożna przegroda nosowa, polipy, czy też przerośnięte małżowiny nosowe. W takiej sytuacji bez korekty laryngologicznej nie ma możliwości zastosowania masek nosowych. W związku z tym maską z wyboru staje się maska ustno-nosowa.
Po drugie, są osoby, które dosyć często borykają się z przeziębieniem lub po prostu katarem. Alternatywa dla nich może być zakup dwóch masek. Nosowej na co dzień, a w przypadku kataru, taka osoba sięga po maskę na nos i usta.
Należy tu wziąć pod uwagę dodatkowy czynnik fizjologiczny wynikający ze stosowania maski nosowej, który pojawia się podczas regularnego jej używania. Wymuszenie na jakiś czas toru nosowego może spowodować obkurczenie śluzówki nosa, a w konsekwencji zwiększyć drożność nosa.
Dobrym rozwiązaniem dla osób z nawracającymi przeziębieniami jest skutecznie zastosowanie nawilżacza podgrzewanego do zestawu CPAP. Pozwoli to na lepsze warunki temperatury i wilgotności dla śluzówki nosa. Skutkuje to mniejszym przesuszaniem i mniejszą podatnością na infekcje w trakcie leczenia aparatami CPAP.
Pozycja podczas snu ma wyraźny wpływ na ilość występowania bezdechów sennych, spłyceń oddechowych oraz chrapania.
W pozycji na wznak mamy do czynienia z silniejszym, bo wspartym grawitacją zapadaniem się ściany gardła. Do tego dochodzi mięsień językowy, który dociska już i tak zwężony kanał powietrzny (średnica gardła się zmniejsza).
W pozycji na boku i na brzuchu liczba incydentów oddechowych zwykle maleje. Nie mniej, w pozycji na brzuchu, najczęściej głowa jest mocno skręcona na bok, co również zwęża przepływ. To dlatego, jeśli możemy, powinniśmy spać na boku.
W przypadku zastosowania aparatów APAP, możemy spodziewać się wyższych ciśnień powietrza podawanych w trakcie naszej pozycji na wznak. Jest to proces kompensacji mocniejszego zapadania się ściany gardła. Aparat, pracując w zakresie ustawionych ciśnień, zwiększając ciśnienie niweluje ten niekorzystny czynnik.
Zarówno w maskach nosowych jak i ustno-nosowych, istnieje na rynku kilka wariantów mocowania rurki do maski. Opiszmy je zatem:
W tej opcji rura powietrzna jest umieszczona w okolicy ust i nosa śpiącego. Powietrze dociera więc bezpośrednio do okolic nosa i ust. Jest to klasyczny, od lat stosowany system mocowania rurki do masek CPAP. Minusem takiego rozwiązania jest rurka CPAP, która otacza częściowo tułów śpiącego, co wymaga przyzwyczajenia.
W tym wariancie, który pojawił się kilka lat temu, rurka CPAP jest umocowana do maski na czubku głowy śpiącego. Zaleta tego rozwiązania jest łatwość zmiany pozycji podczas snu. Rurka obraca się na czubku głowy i nie koliduje z ruchem całego tułowia. Minusem jest konieczność przystosowania się do takiego systemu przez osoby już od lat stosują klasyczne maski, mocowane w Wariancie I
